“ताे क्षण”

किती घाई असते ना आपल्याला? सकाळी उठल्यापासून रात्री डोळे मिटेपर्यंत, किती दमछाक असते आपली. चाेवीस तासांतून किती क्षण आपण जगतो? नाही, जिवंत राहणं म्हणत नाहीये मी. जगणं म्हणतेय. इतकं व्यस्त झालोय आपण की एक क्षण पण जगत नाही आहोत, अख्ख्या चाेवीस तासांतून, खरंच इवलासा ही वेळ न मिळण्याइतकं व्यस्त आहोत आपण? तो सूर्योदय, ती प्रसन्न … Continue reading “ताे क्षण” →

Unbecoming!

More so into the depths of the soul... her own soul, she felt bruises of the hurts that had once shaken her emotionally. It felt as if she lived those moments again. Unintentionally. But regardless the pain she'd endured, she came out to be winning one battle after the other. Leaving behind those experiences that … Continue reading Unbecoming! →